mgr Justyna Ziarkowska-Dao

Wykształcenie:

• Certyfikat Psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej nr 129
• pię­cio­let­nia super­wi­zja gru­po­wa przy­go­to­wu­ją­ca do uzy­ska­nia cer­ty­fi­ka­tu PTP oraz PTPPd
• Krakowskie Centrum Psychodynamiczne
• czte­ro­ipół­let­ni let­ni akre­dy­to­wa­ny kurs psy­cho­te­ra­pii, Klinika Psychiatrii Dorosłych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego
• psy­cho­lo­gia sto­so­wa­na, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jagielloński

Jestem cer­ty­fi­ko­wa­ną psy­cho­te­ra­peut­ką Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, z dwu­dzie­sto­let­nim doświad­cze­niem w pro­wa­dze­niu indy­wi­du­al­nej psy­cho­te­ra­pii osób doro­słych i dzie­ci. Od począt­ku swo­jej dro­gi zawo­do­wej byłam zwią­za­na z ośrod­ka­mi psy­cho­te­ra­peu­tycz­ny­mi, w któ­rych dosko­na­li­łam tech­ni­kę pro­wa­dze­nia dłu­go­ter­mi­no­we­go kon­tak­tu indy­wi­du­al­ne­go. Pracowałam w wie­lu ambu­la­to­riach porad­ni psy­cho­lo­gicz­nych i psy­chia­trycz­nych oraz dzien­nych oddzia­łach psy­chia­trycz­nych, roz­wi­ja­jąc umie­jęt­no­ści tera­pii i dia­gno­zy. W pro­ce­sie cer­ty­fi­ka­cji psy­cho­te­ra­peu­tycz­nej zdo­by­łam rów­nież doświad­cze­nie wła­snej dłu­go­ter­mi­no­wej psy­cho­te­ra­pii indy­wi­du­al­nej. W swej pra­cy psy­cho­te­ra­peu­tycz­nej sto­su­ję się do zasad Kodeksu Etycznego Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej i do chwi­li obec­nej pod­da­ję ją regu­lar­nej superwizji.

Psychoterapia jest jed­ną z moich naj­więk­szych pasji. Rozumiem ją jako pro­ces, w któ­rym pacjent wraz ze swą uni­kal­ną oso­bo­wo­ścią, histo­rią życio­wą i oso­bi­sty­mi cela­mi, zysku­je szan­sę na zdo­by­cie odmien­nej per­spek­ty­wy i nowych kom­pe­ten­cji, uży­tecz­nych w pro­ce­sie doko­ny­wa­nia zmian. Wiem, że to pro­ces, któ­ry pozwa­la upo­rać się z bole­sny­mi, nie­po­ko­ją­cy­mi i blo­ku­ją­cy­mi wewnętrz­ny­mi sta­na­mi, nio­sąc ulgę i samo­roz­wój. Staram się towa­rzy­szyć moim pacjen­tom w taki spo­sób, by mogli bez­piecz­nie oma­wiać swo­je trud­no­ści, a doświad­cze­nie tera­pii wyko­rzy­stać w budo­wa­niu lep­szej jako­ści swo­je­go życia i w umac­nia­niu wła­snej autonomii.