W gabinecie seksuologa jednym z najczęstszych problemów zgłaszanych przez kobiety są trudności związane z osiąganiem orgazmu. Choć często bagatelizowane, zaburzenia te mogą znacząco wpływać na jakość życia oraz relacje partnerskie. Orgazm, będący kulminacyjnym momentem podczas aktywności seksualnej, może dla niektórych kobiet stanowić wyzwanie, a nawet być niemożliwy do osiągnięcia. Mimo że temat ten wciąż bywa tabuizowany i wzbudza wstyd, wymaga otwartej dyskusji i zrozumienia. W tym artykule przyjrzymy się definicji orgazmu oraz kluczowym aspektom diagnostyki jego zaburzeń u kobiet.
O orgazmie i jego funkcji w życiu seksualnym kobiet
W literaturze seksuologicznej orgazm definiowany jest jako kulminacyjny moment przyjemności seksualnej, charakteryzujący się intensywnymi uczuciami rozkoszy, wynikającymi z rytmicznych skurczów mięśni w okolicy pochwy, macicy i dna miednicy. Opisywany jest jako końcowy etap cyklu reakcji seksualnych, będący efektem nagromadzenia napięcia seksualnego i jego gwałtownego rozładowania.
Rola orgazmu u kobiet nie jest jednoznaczna, ale niewątpliwie jednym z jego głównych celów jest dostarczanie erotycznej przyjemności. Badacze często opisują go jako znak zakończenia stosunku. Orgazm to przeżycie subiektywne, różniące się w odczuciach fizycznych, emocjonalnych i mentalnych. Istotną rolę odgrywa tu mózg, który przetwarza bodźce i generuje uczucie przyjemności. Pozytywne skutki orgazmu obejmują redukcję stresu, poprawę nastroju, wzmocnienie więzi między partnerami oraz ogólną poprawę jakości życia. Problemy z jego osiągnięciem mogą jednak prowadzić do frustracji, napięć w relacjach i obniżenia samooceny.
Zaburzenia orgazmu – przyczyny oraz leczenie
Zaburzenia orgazmu u kobiet klasyfikowane są jako dysfunkcje seksualne. Kluczowe w diagnostyce jest zrozumienie kontekstu ich występowania, co może pomóc w określeniu przyczyn i doborze odpowiedniego leczenia. Ważne jest ustalenie, czy dysfunkcja ma charakter pierwotny (występuje od początku aktywności seksualnej), czy nabyty (pojawiła się po okresie prawidłowego funkcjonowania). Istotnym aspektem jest również zbadanie, czy trudności pojawiają się we wszystkich formach aktywności seksualnej, czy tylko w określonych sytuacjach, z wybranymi partnerami lub przy specyficznych rodzajach stymulacji.
Wpływ na jakość przeżywanego orgazmu będą miały również czynniki kulturowe i religijne, które nakładają pewne zakazy i ograniczenia oraz współwystępujące choroby.
Objawy tego zaburzenia mogą obejmować:
- Brak orgazmu – niemożność osiągnięcia orgazmu pomimo długotrwałej stymulacji seksualnej, zarówno podczas stosunku, jak i innych form aktywności seksualnej.
- Opóźniony orgazm – orgazm jest możliwy do osiągnięcia, ale wymaga bardzo długiego czasu i intensywnej stymulacji.
- Zmniejszone odczucia seksualne – Ograniczone uczucie przyjemności i satysfakcji z aktywności seksualnej, co może prowadzić do frustracji i zniechęcenia.
- Napięcie mięśni – U niektórych kobiet napięcie mięśni miednicy może utrudniać osiągnięcie orgazmu.
- Stres i niepokój – Zmartwienie i lęk związany z niezdolnością do osiągnięcia orgazmu, co może prowadzić do unikania aktywności seksualnej.
Najczęstsze przyczyny zaburzeń orgazmu:
- Stres i lęk (Wysoki poziom stresu oraz lęku może utrudniać osiągnięcie orgazmu)
- Depresja (Zaburzenia nastroju, takie jak depresja, często wiążą się z obniżeniem popędu seksualnego i trudnościami w osiągnięciu orgazmu)
- Problemy z samooceną (Niska samoocena i negatywne postrzeganie własnego ciała mogą wpływać na zdolność do przeżywania orgazmu)
- Trauma (Doświadczenia traumatyczne, zwłaszcza związane z seksualnością, mogą prowadzić do zaburzeń orgazmu)
- Problemy w związku (Konflikty, brak komunikacji i intymności w związku mogą wpływać negatywnie na życie seksualne)
- Brak zaufania (Niewystarczające zaufanie do partnera może utrudniać osiągnięcie orgazmu)
- Choroby i schorzenia (Niektóre choroby, takie jak cukrzyca, stwardnienie rozsiane, czy choroby serca, mogą wpływać na zdolność do osiągnięcia orgazmu)
- Leki (Niektóre leki, zwłaszcza antydepresanty (SSRI), mogą powodować zaburzenia orgazmu jako efekt uboczny)
- Zaburzenia hormonalne (Hormonalne zmiany, na przykład w okresie menopauzy, mogą wpływać na zdolność do przeżywania orgazmu)
- Brak snu (Chroniczny brak snu może wpływać na ogólny stan zdrowia i libido)
- Nadużywanie substancji (Alkohol i inne substancje psychoaktywne mogą wpływać na zdolność do osiągnięcia orgazmu)
- Dieta i aktywność fizyczna (Nieodpowiednia dieta i brak aktywności fizycznej mogą wpływać na zdrowie seksualne)
- Brak edukacji seksualnej (Niewystarczająca wiedza na temat seksualności i własnego ciała może prowadzić do trudności w osiągnięciu orgazmu)
- Normy kulturowe i religijne (Normy i przekonania kulturowe oraz religijne mogą wpływać na postrzeganie seksualności i zdolność do przeżywania orgazmu.)
Każdy przypadek jest indywidualny, dlatego ważne jest, aby w przypadku trudności z osiągnięciem orgazmu skonsultować się z lekarzem lub psychoterapeutą, który pomoże zidentyfikować przyczyny i zaproponować odpowiednie rozwiązania.
Metody leczenia:
- Terapia seksuologiczna – Specjalistyczna terapia prowadzona przez seksuologa, skoncentrowana na problemach seksualnych i technikach poprawy funkcji seksualnych. Obejmuje dobór technik stymulacji ( eksperymentowanie z różnymi technikami stymulacji, pozycjami i metodami może pomóc w znalezieniu najefektywniejszych sposobów osiągania orgazmu), jak i technik masturbacyjnych, które mogą pomóc kobietom lepiej poznać swoje ciało oraz preferencje. Dodatkowo specjalista w oparciu o zebrany wywiad seksuologiczny, przygląda się innym czynnikom, które mogłyby wpłynąć na trudność z osiągnięciem orgazmu,
- Psychoterapia indywidualna – Pomaga kobietom zrozumieć i zmienić negatywne myśli oraz wzorce zachowań, które mogą wpływać na ich życie seksualne,
- Terapia par – Może być pomocna w przypadku, gdy problemy relacyjne przyczyniają się do zaburzeń orgazmu.
- Leczenie farmakologiczne – W niektórych przypadkach można zmienić lek lub dostosować dawkę, jeśli obecne leki (np. leki przeciwdepresyjne) wpływają na funkcje seksualne. Może być rozważana w przypadku kobiet przechodzących menopauzę, aby złagodzić objawy związane z zaburzeniami hormonalnymi.
- Edukacja seksualna – Informacje na temat anatomii, fizjologii seksualnej i technik stymulacji mogą pomóc kobietom lepiej zrozumieć swoje ciało.
- Redukcja stresu – Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, joga czy mindfulness, mogą pomóc w redukcji stresu i poprawie funkcji seksualnych.
- Regularna aktywność fizyczna i zdrowa dieta – Aktywność poprawia ogólne zdrowie, zwiększa poziom energii i może pozytywnie wpływać na libido. Zrównoważona dieta bogata w składniki odżywcze może wspierać ogólne zdrowie i funkcje seksualne.
Naszym celem jako zespołu Centrum Medycznego Empatia jest rozjaśnienie tematu dysfunkcji seksualnych, aby zapewnić kobietom wsparcie, zrozumienie i skuteczną pomoc w radzeniu sobie z zaburzeniami orgazmu. Pracą w tym obszarze zajmują się: Magdalena Krzak, Kamila Mikołajewska, Justyna Oszańca-Czado, Marcin Grabowski, Paulina Łasak-Ponikło, Łukasz Musiał, Dorota Otwinowska, Karolina Kwiatkowska, Klaudia Biśta, Sylwia Szydłowska-Cyganek, Magdalena Jaskóła, Anna Nicieja, Patrycja Starostka, Kamil Gorczyca